Dla każdego księdza ale i młodego człowieka, który rozpoczyna formację seminaryjną i przygotowuje się do kapłaństwa, niezwykle potrzebne i ważne jest modlitewne wsparcie wiernych. Zdecydowanie trudniejsze od samej decyzji o pójściu do seminarium jest wytrwać w powołaniu, dlatego nasza modlitwa jest największym darem jaki możemy ofiarować.
W Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu nieprzerwanie każdego roku 8 grudnia, w Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, czyli patronalne święto WSD alumni III roku otrzymują sutannę.
***
Jak się zakłada sutannę?
Nie dzieje się to od razu po wstąpieniu do seminarium. Potrzebne jest ponaddwuletnie przygotowanie, zarówno w aulach wykładowych, jak i w kaplicy seminaryjnej.
Nieprzypadkowo obłóczyny, a więc pozwolenie na noszenie stroju duchownego mają miejsce na trzecim roku studiów.
Pierwsze dwa lata w wymiarze formacji intelektualnej to przede wszystkim wykłady z różnych dziedzin filozofii, jak jej historia, jak filozofia przyrody, antropologia filozoficzna i inne. Do tego dochodzi cała garść wprowadzeń: a to w duchowość chrześcijańską, a to w teologię, a to w Pismo Święte.
Od trzeciego roku na dobre rozpoczyna się studiowanie teologii: i moralnej, i dogmatycznej, i fundamentalnej i jeszcze paru innych jej dziedzin. Szeroko otwiera się także studium Biblii, jej poszczególnych ksiąg. Do tego zdobyta już wiedza z zakresu pedagogiki i psychologii pozwala na stawanie się katechetą. Alumni rozpoczynają w szkołach praktyki na lekcjach religii.
A kaplica, w której rozpoczyna się wczesnym rankiem każdy dzień alumna i gdzie się też kończy, to "poligon" modlitwy i tej wspólnej, i tej osobistej.
I wkońcu nadchodzi ten dzień, 8 grudnia. Strój świecki zamieniają na strój duchowny.
Gość Niedzielny Radom
