Kaplica Matki Bożej Różańcowej

Znajduje się po stronie północnej. Wzniesiona została w 1481 roku. Fundatorem był Jan Warcab. To dawna kaplica grzebalna pw. Świętej Trójcy, którą z czasem nazywano Warcabowską bądź Różańcową, gdyż tu mieściło się Bractwo Różańcowe; niekiedy występowała jako kaplica Bożego Ciała lub Ciała Chrystusa. Była to kaplica dwuprzęsłowa, sklepiona, dobudowana do nawy od strony północnej i do wieży od wschodu.

W latach 1908-1909 została przebudowana i zamieniona na nawę boczną. Dawny strop został zastąpiony sklepieniem kryształowym, zlikwidowano mały chórek muzyczny ze schodami, które prowadziły na wieżę. Z zewnętrznej strony kaplicy zachowała się charakterystyczna dla gotyku dekoracja w postaci rombów ułożonych z ciemniejszej, dłużej wypalanej cegły, zwanej zendrówką. W kaplicy są dwa okna.

Na ścianie wschodniej znajduje się  pochodzący z 1909 roku bogato zdobiony trójosiowy ołtarz w którym obecnie znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego. Na ścianie, po obu stronach ołtarza wiszą oszklone szafki, w których umieszczone są wota. Wcześniej wota te przybijane były do obrazów, co powodowało niszczenie obrazów. Po lewej stronie na postumencie umieszczona jest figura Matki Bożej Fatimskiej.

Pomiędzy ołtarzem, a bocznym ołtarzem nawy głównej wisi Zegar Straży Honorowej Pana Jezusa.

Ściany kaplicy pokrywa malatura. Na zachodniej - duże malowidło przedstawiające scenę Przemienienia Pańskiego. Północną ścianę zdobią wizerunki: Sługi Bożej Wandy Malczewskiej (która ochrzczona była w Farze), św. Tomasza z Akwinu, św. Małgorzaty Marii Alacoque, Pana Jezusa "z otwartym sercem" oraz...

Pomiędzy malowidłami Wandy Malczewski i św. Tomasza, pod oknem stoi duży dębowy konfesjonał, który kilka lat temu został odrestaurowany. Na przeciwko drugiego okna znajduje się wejście na ambonę.

W kaplicy jest siedem dębowych ławek oraz szafa na figury (pod malowidłem Przemienienia).