Początki na ulicy Rwańskiej były dla sióstr przez pewien czas bardzo ciężkie. Siostry nie tylko cierpiały głód i chłód, brak im było najpotrzebniejszych rzeczy, ale przede wszystkim doznawały wielu upokorzeń ze strony niechętnych osób. Stopniowo jednak zdobywały sobie  serca i uznanie wielką pokorą, poprzestawaniem na małym i pracowitością. W trudnych warunkach wojennych umiały bowiem nie tylko zabezpieczyć byt swoim podopiecznym (prowadziły kuchnię dla księży wikariuszy i prefektów), ale niosły także pomoc najbardziej potrzebującym. Wiele życzliwości i pomocy okazał wówczas siostrom administrator kościoła Św. Trójcy - ks. Piotr Gołębiowski, późniejszy biskup sandomierski.

Do roku 1945 siostry zajmowały się przede wszystkim sprzątaniem w mieszkaniach księży, prowadzeniem kuchni, ozdabianiem ołtarzy w kościele i bielizną kielichową. Na utrzymanie zarabiały szyciem i haftowaniem szat liturgicznych. Wciąż jednak przeżywały ten fakt, że nie pracują dla dzieci. Dlatego, gdy w roku 1944, w sąsiednim budynku przy ul. Grodzkiej 8, KOSp.- RGO zorganizował "Pogotowie" dla dzieci potrzebujących natychmiastowej pomocy i gdy przekształciło się ono w dom sierot z pobytem stałym, siostry zainteresowały się losem przebywających tam dzieci. Za staraniem przełożonej, s. Gabrieli Sporniak, i przy pomocy jednego z księży - Szemraja, objęły w 1945 roku Dom Dziecka "Pogotowie", przy ul. Grodzkiej 8. Dzieci przebywających w tym domu dziecka było ok. 76. Po ciężkich zmaganiach z wieloma niedostatkami siostry doprowadziły zakład do rozkwitu, za co zyskały ogólne uznanie. W 1949 roku Dom Dziecka upaństwowiono i zarządzeniem Kuratorium Okręgu Szkolnego w Kielcach siostry zostały usunięte ze stanowisk kierowniczych, a potem wszystkie zwolniono z pracy. Dom na Rwańskiej pozostał nadal, nie zmieniając swego charakteru. Od 1952 roku siostry  zaczęły prowadzić katechizację. Przyjęły obsługę kościoła Św. Trójcy i katechizację przy tym kościele, a od roku 1955 kuchnię, pralnię i szwalnię u ojców bernardynów przy ul. Żeromskiego.

W 1984 roku na terenie parafii farnej siostry Michalitki powołały do życia Katolicką Świetlicę Profilaktyczno - Wychowawczą "Oratorium". Placówka jest kontynuacją dzieła wychowawczego Bł. Ks. Bronisława Markiewicza i powstała z potrzeby pomocy dzieciom i młodzieży głównie z terenu parafii. W pierwszym roku istnienia "Oratorium"  mieściło się w sali oazowej powstałej z zaadoptowanej na cele spotkań młodzieżowych piwnicy zabytkowej plebanii przy kościele farnym. Znajdowały się tam dwa nieduże pomieszczenia. Pierwsze pomieszczenie było małą kaplicą - w rogu młodzież oazowa zbudowała z głazów grotę z figurą Matki Bożej. Od niej pochodzi pierwotna nazwa nowopowstałej wspólnoty - "Kapliczka" (dzieci mówiły o sobie: ja jestem z Kapliczki). W pierwszym roku istnienia spotkania odbywały się raz w tygodniu w niedzielne popołudnie. W następnym roku (na usilne prośby dzieci) "Kapilicza" przeniosła się do sali katechetycznej nr V. Tu były stoliki i można było odrabiać lekcje, a dzieci przychodziły codziennie o godz. 16:00. Od 1987 roku "Kapliczka" przyjęła nazwę "Oratorium im. Ks. Bronisława Markiewicza".

W 1982 roku dzięki staraniom Zgromadzenia Sióstr Świętego Michała, diecezji i władz miasta Radomia "Oratorium" przeniosło się do kamienicy przy ul. Rynek 9, gdzie zajmowało parter i pierwsze piętro. W tym samym roku otrzymało ono status prawny. Od 2003 roku przez dwa lata placówka mieściła się w lokalu zastępczym na trzecim piętrze przy ul. Moniuszki 5. W 2005 roku "Oratorium" przeniosło się do swojej stałej siedziby przy ul. Wernera 7A. We wrześniu 2005 roku ks. Bp Zygmunt Zimowski wydał zgodę na erygowanie kaplicy w nowym Domu przy ul. Wernera. Na patronkę Domu została obrana Matka Boża Ubogich z Banneux. Święto patronalne wspólnoty zostało ustalone na dzień 15 stycznia, gdyż 15 stycznia 1933 roku w Banneux (Belgia) po raz pierwszy Matka Boża ukazała się dwunastoletniej Marietcie Beco.

Powyższe opracowanie pochodzi ze strony Zgromadzenia - michalitki.pl

Więcej informacji na temat "Oratorium" można znaleźć tutaj.

Galerię archiwalnych zdjęć z posługi Sióstr Michalitek przy Farze można znaleźć tutaj.