Chór i podchórze

Zajmuje ostatnie przęsło nawy głównej. Empora chórowa została wzniesiona podczas przebudowy kościoła w latach 1908-1909. Wówczas to po rozebraniu ściany zachodniej przedłużono nawę główną o jedno przęsło i wstawiono chór muzyczny z pięknie rzeźbioną kamienną balustradą. Empora przepruta w dolnej partii trzema ostrołukowymi arkadami, oprofilowanymi, które spoczywają na niskich spiralnych kolumnach z kamienia ciosowego-piaskowca. Kolumny wykonał Ignacy Koziński z Szydłowca. Nad kolumnami dwa malowidła, herby Radomia i Sandomierza.

Od strony nawy głównej, przy balustradzie, znajduje się kamienny wspornik pierwotnego sklepienia, informujący, gdzie kończył się kościół przed przebudową.

Na chórze ustawiony jest organ systemu stożkowego o 26 głosach, wykonany przez firmę Stanisława Jagodzińskiego w 1909 roku (w 2012 roku organy przeszły generalny remont). Po obu stronach klawiatury ustawione są podia dla śpiewających.

Na chór prowadzą z kościoła dębowe drzwi i schody kamienne (kręcone).

Pod chórem, w portalu z piaskowca osadzone są duże, dwuskrzydłowe dębowe drzwi oraz krata. W 2015 roku portal został odrestaurowany i wówczas w progu zamontowano metalową, ozdobną kratę.

Na ścianie zachodniej cztery ostatnie stacje Drogi Krzyżowej: XI - Pan Jezus do Krzyża przybity, XII - Pan Jezus na Krzyży umiera, XIII - Pan Jezus z Krzyża zdjęty, XIV - Pan Jezus do grobu złożony.

Na ścianie północnej obok wejścia znajduje się epitafium Grzegorza i Marcyanny Kozłowskich z 1837 roku. Prostokątna płycina od dołu ujęta półką opartą na dwóch kostkowych wspornikach, po bokach lizenami, zamknięta górą gzymsem zwieńczonym dwoma profilowanymi spływami wolutowymi z rozetkami w środku i dwoma mniejszymi na osi lizen. W polu płyciny inskrypcja:

D.O.M.
GRZEGORZOWI I MARCYANNIE MAŁŻONKOM
KOZŁOWSKIEM Obyw.
W dowód wdzięczności i przywiązania
Małgorzata córka wraz z Mężem
Stanisławem Lasockim
pomnik ten na wieczną pamiątką położyli
prosząc czytelnika za ich dusze
o pobożne do Boga westchnienie
Grzegorz przeżywszy lat 50 zmarł 12 lutego 1820 r.
Marcyanna zaś lat 60 zmarła 18 kwietnia 1837 r.

Po drugiej stronie drzwi znajduje się epitafium upamiętniające Jacka Malczewskiego. Zostało wmurowane w październiku 2004 roku, z okazji 150. rocznicy chrztu znakomitego malarza. Na płycie inskrypcja:

Jacek Malczewski
1854 - 1929

ZOSTAŁ OCHRZCZONY
W TYM KOŚCIELE
10 IX 1854