Ołtarz

Pochodzi z 1909 roku i jest darem ówczesnych wikariuszów Fary: ks. Dionizego Ostrowskiego, ks. Telesfora Kopydłowskiego i ks. Jana Klimkiewicza. Został wykonany w firmie "Krzywicki-Morawski". Ołtarz w 1957 roku został gruntownie odnowiony. Pierwotne ornamenty gotyckie wykonane z blachy, w odlewach pozłocone namiastką złota, zostały zastąpione ornamentami z drzewa lipowego i pozłocone złotem dukatowym.

Ołtarz jednokondygnacyjny, trójosiowy, rozczłonkowany ukośnie ustawionymi filarami. Mensa prostopadłościenna z antependium pięcioosiowym, w partii środkowej wypełnionej czteroliściem z krzyżem w środku, w częściach zewnętrznych dekoracją roślinną, w środkowych fryzem z czterech ślepych arkad.

Na mensie retabulum prostokątne zamknięte łukiem w ośli grzbiet, flankowanym dwoma mniejszymi kwaterami zamkniętymi przedłużeniem łuku nad retabulum i poniżej trójlistnym maswerkiem. Ołtarz zwieńczony fialami. W tympanonie retabulum dekoracja roślinna, w niej tarcza herbowa z literami M/ B R.

Obecnie, poniżej znajduje się obraz Jezusa Miłosiernego i trójpolowy fryz, w środku z monogramem IHS, flankowany płycinami ślepych arkadek. Predella prostokątna z płyciną wypełnioną dekoracją roślinną, w niszach bocznych rzeźby św. Floriana (z lewej) i św. Michała z (prawej).

Pod obrazem Jezusa Miłosiernego znajduje się obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem. Matka Boża w srebrnej sukience i koronach (sukienka i korony złocone) wśród wotów, w ręku trzyma berło. Obraz jest autorstwa radomskiego malarza, Józefa Mazurkiewicza. Na zasuwie umieszczony jest obraz Matki Bożej Różańcowej namalowany przez prof. Hipolita Pinko.

Na mensie ołtarza stoi dębowe tabernakulum.

Na ścianie, po obu stronach ołtarza wiszą oszklone szafki, w których umieszczone są wota. Wcześniej wota te przybijane były do obrazów, co powodowało niszczenie obrazów.