Ks. prał. Jan Węglicki - ur. 25.12.1890, zm. 31.07.1971

Urodził się 25 grudnia 1890 roku we wsi Alojzów, należącej do parafii Krzyżanowice, w rodzinie wielodzietnej. Po ukończeniu szkoły w Iłży rozpoczął naukę w gimnazjum w Radomiu. Edukację zakłóciła groźna choroba, toteż szkołę średnią ukończył dopiero w 1910 roku i wówczas wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1916 roku z rąk biskupa Mariana Ryxa, a Mszę prymicyjną odprawił w Krzyżanowicach.

Początkowo pracował jako wikariusz w Bielinach Świętokrzykich, następnie w Waśniowie i Skarżysku-Kościelnym. W 1919 roku otrzymał probostwo parafii Bzin, do której należało wówczas Skarżysko-Kamienna. W ciągu czterech lat doprowadził do zakończenia budowy kościoła w tej ostatniej miejscowości i wystawił przy nim plebanię. W 1924 roku został przeniesiony do Gowarczowa, w 1929 roku przeszedł do radomskiej parafii Najświętszego Serca Jezusowego na Glinicach, a rok później na probostwo w Przysusze. Na rok przed wybuchem wojny objął probostwo parafii Szydłowiec; a także stanowisko dziekana tamtejszego dekanatu. Został wówczas odznaczony przez władze państwowe Złotym Krzyżem Zasługi. Wojnę i okupację spędził w Szydłowcu. Po wyzwoleniu założył wraz z kilkoma kapłanami Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Kapłanów rzymskokatolickich Diecezji Sandomierskiej.

Ksiądz Węglicki już w 1954 roku był proponowany na proboszcza parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Radomiu, ale władze PRL nie wyraziły na to zgody (SB było wówczas informowane o jego rzekomo "wrogiej" działalności wobec państwa). Stało się to możliwe dopiero po przeniesieniu księdza Skurskiego do Szydłowca.

Nominację na proboszcza parafii pw. św. Jana Chrzciciela wystawiono mu 13 czerwca 1957 roku. Wkrótce po objęciu radomskiej parafii ksiądz Węglicki został dziekanem radomskim, kanonikiem gremialnym kapituły kolegiackiej w Opatowie, a z czasem wyróżniono go jej prałaturą. W 1961 roku został sędzią prosynodalnym przy kurii sandomierskiej, działał też w tamtejszej komisji finansowej. Udało mu się powiększyć cmentarz przy ul. Limanowskiego w Radomiu. Przez wiele lat czynił starania o budowę świątyni pw. Matki Bożej Miłosierdzia na Osiedlu Radom-Północ, niestety nie uzyskał stosownych pozwoleń. Jednocześnie radomską plebanię odwiedzali nieustannie funkcjonariusze SB, nakłaniając proboszcza Węglickiego do współpracy.

W 1966 roku powołano go do grona kapłanów organizujących w Radomiu nabożeństwa milenijne, odprawione w dniach 1-2 października z udziałem kilku biskupów. Ksiądz Węglicki zmarł 31 lipca 1971 roku, a ceremonii pogrzebowej, która odbyła się w Radomiu, przewodniczył biskup Piotr Gołębiowski, administrator apostolski diecezji sandomierskiej.

Metryka śmierci ks. Jana Węglickiego
______

Autor: Kościół św. Jana Chrzciciela w Radomiu, pod redakcją D. Kupisz, Wydawnictwo Naukowe Instytutu Technologii Eksploatacji - PIB