Przeżywamy I Niedzielę Wielkiego Postu. Syn Boży kuszony przez szatana wzywa nas swoim przykładem, abyśmy jak On odrzucili to, co zagradza nam drogę do drzewa życia i sprowadza śmierć.
Hunzowie żyją w Himalajach w izolacji od świata. Cechuje ich czerstwe zdrowie, odporność i wytrwałość na trudy fizyczne. Mają niewiele ziemi. Cukru nie używają w ogóle, soli bardzo mało, a mięso jadają rzadko. Ich pożywienie to placki z grubo mielonego ziarna, owoce i jarzyny oraz mała ilość mleka. Są narodem wyjątkowo szczęśliwym. Przy swojej ciężkiej pracy, ubóstwie i oszczędności są niezwykle pogodni, uprzejmi i gościnni, dzielą się z przybyszem wszystkim, co posiadają. Nie mają policji ani więzień. Wykazują wielką kulturę współżycia, szlachetność i delikatność uczuć.
Rozpoczął się Wielki Post, który jest okazją do intensywnej modlitwy i wielkodusznej pokuty dla ubłagania Boga o łaskę nawrócenia i dar pokoju dla wszystkich ludzi. Obyśmy ten czas poświęcili modlitwie i spełnianiu czynów braterskiej solidarności wobec ludzi cierpiących.
Kuszenie Jezusa opisane w dzisiejszej Ewangelii pokazuje, że Syn Boży odrzuca to, co proponuje Mu Szatan. Chrystus zwyciężył kusiciela dla nas. Kościół co roku przez czterdzieści dni Wielkiego Postu jednoczy się z tajemnicą Jezusa na pustyni.
Święty Bernard z Clairvaux radzi: "Nie znajdą Boga ci, którzy Go szukają do czasu tylko, a przestają szukać w chwili pokusy".
Dziękujemy Ci, Jezu, za to, że zawsze jesteś z nami, że nie porzucasz nas, gdy upadamy. Pomóż nam trwać w obecności Ojca Niebieskiego i oprzeć się na Jego mocy, gdy przyjdą pokusy. Obyśmy, żyjąc szlachetnie, podobnie jak wspomniany himalajski lud, byli szczęśliwi, mając blisko Ciebie.
