Przeżywamy II niedzielę w ciągu roku. W Ewangelii usłyszymy o cudzie w Kanie Galilejskiej, gdzie Jezus przemienił wodę w wino. «Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie» (J 2,5).
Dzisiaj rozważamy pozytywne skutki obecności Jezusa i Jego Matki Maryi w centrum ludzkich wydarzeń, jakim jest to, które nas dzisiaj zajmuje: «odbywało się wesele w Kanie Galilejskiej i była tam Matka Jezusa. Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów» (J 2,1-2).
Jezus i Maryja w różnym stopniu sprawiają, że Bóg staje się obecny wszędzie, gdziekolwiek się pojawiają, a gdzie jest Bóg, tam jest i miłość, łaska i dzieją się cuda. Bóg to dobro, prawda, piękno i obfitość. Kiedy słońce rozsiewa swe promienie na horyzoncie, ziemia rozświetla się i ogrzewa, a życie mobilizuje się, by wydać owoce. Kiedy pozwalamy się Bogu zbliżyć, dobro, pokój i szczęście dyskretnie wzrastają nawet w sercach zimnych lub do tej pory uśpionych.
Pośrednictwem, które wybrał Bóg, aby znaleźć się między ludźmi i do nich przemówić, jest Jezus Chrystus. Dzieło Boga dociera do serca świata przez człowieczeństwo Jezusa, także przez obecność Maryi. Jak niewiele wiedzieli narzeczeni z Kany, zapraszając gości na swoje wesele. Zaproszenie to wynikało prawdopodobnie z jakiegoś pokrewieństwa lub przyjaźni. W tamtym czasie Jezus nie uczynił jeszcze żadnego cudu, a znaczenie jego osoby nie było znane.
Przyjął zaproszenie, gdyż popierał prawdziwe i szczere ludzkie relacje, być może pociągnęły go uczciwość i życzliwość tamtej rodziny. I w taki oto sposób Pan Jezus sprawił, że Bóg był obecny na tej rodzinnej uroczystości. Tam, «początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej» (J 2,11), i Mesjasz «otworzył serca uczniów na wiarę, dzięki interwencji Maryi, pierwszej wierzącej» (Jan Paweł II).
Przybliżmy się także i my do człowieczeństwa Jezusa, starajmy się poznać lepiej i kochać bardziej jego ludzką drogę, słuchając słowa, wzrastając w wierze i ufności, aż do ujrzenia w Nim oblicza Ojca.
