Równo o północy, w noc wigilijną uroczystości Narodzenia Pańskiego w Farze została odprawiona uroczysta Pasterka, w czasie której wybrzmiało radosne "Gloria in excelsis Deo".
Pasterka rozpoczęła się od złożenia przez ks. proboszcza Mirosława Nowaka figurki Dzieciątka Jezus w żłóbku symbolicznej stajenki. W zaciemnionej świątyni rozległy się słowa tradycyjnej polskiej kolędy "Wśród nocnej ciszy".
- Jak pasterze, oczarowani obecnością aniołów, podążamy do betlejemskiej stajni. Leżące w żłobie Dziecię każe się nam zatrzymać, bo spełniła się obietnica zapowiadana przez proroków. Narodził się Mesjasz, Pan, "Światłość świata", Zbawiciel człowieka, jedyny Syn Ojca. Wraz z Jego narodzeniem wszystkie mroki naszych słabości i lęków zostają rozproszone. Uczestnicząc w tej Mszy Świętej, pozwólmy, by tajemnica Bożego narodzenia odnowiła nas wewnętrznie. - powiedział na rozpoczęcie Pasterki ks. Proboszcz.
W homilii ks. Mirosław mówił, że serce każdego z nas jest gospodą, a my jesteśmy jej gospodarzami. - Zrobić miejsce dla Jezusa to nie zawsze sprawa prosta, ale każdy może to zrobić, bo każdy z nas jest gospodarzem swojego serca i to właśnie ja mam prawo decydować, dla kogo i dlaczego moje serce pozostanie otwarte.
Niekiedy pewne rzeczy trzeba odłożyć na bok, z czego zrezygnować, żeby móc przyjąć Pana Jezusa, ale dzięki temu On narodzi się we mnie, będzie żył we mnie i przemieniał mnie i moje życie. W Betlejemskiej gospodzie zabrakło miejsca dla Jezusa i Jego rodziny. A dzisiaj jak podpowiadają nam słowa kolędy zawsze aktualne "A dzisiaj czemu wśród ludzi tyle łez, jęku, katuszy. Bo nie ma miejsca dla Boga w niejednej człowieczej duszy". Tak wielu dyspensuje się w tych trudnych czasach od Mszy Świętej, nawet tej, która sprawowana jest w mediach. Nie ma miejsca na Eucharystię, ale jest miejsce na dodatkowe zakupy. Niech nigdy nie zabraknie miejsce i czasu dla Boga w naszych sercach, w naszych rodzinach, w naszych domach.
Na koniec przywołując słowa innej kolędy ks. Proboszcz powiedział: - W tym trudnym czasie szukamy pokoju i oparcia. Szukamy i znajdujemy to wszystko u Boga i w Bogu, który przychodzi do nas w stajence jako dziecko i wyciąga swoje dłonie do tego świata. Wyciąga dłonie do każdego człowieka takim, jakim jest. Wszystkim przynosi miłość. Prosimy słowami kolędy: Podnieś rękę, boże Dziecię. Błogosław ojczyznę miłą (...) A Słowo Ciałem się stało i mieszkało między nami". Oby mieszkało, zawsze mieszkało między nami w naszym życiu.
