Wielki Piątek, dzień zbawczej męki i śmierci Jezusa Chrystusa na Krzyżu jest jedynym dniem w roku, kiedy nie sprawuje się Eucharystii. W tym szczególnym dniu sprawowana jest natomiast Liturgia Męki Pańskiej.
Wielkopiątkowa Liturgia rozpoczęła się w zupełnym milczeniu. Celebrans, odziany w szaty liturgiczne koloru czerwonego na znak cierpienia i krwi oraz królewskiej godności Chrystusa, modlił się w ciszy, leżąc krzyżem przed ołtarzem. Ten gest oznacza upokorzenie wobec śmierci Chrystusa, której przyczyną były nasze grzechy. Oznacza również smutek i ból Kościoła.
Po modlitwie wstępnej rozpoczęła się Liturgia Słowa. Opis Męki Pańskiej według św. Jana - jedynego Apostoła, który stał pod krzyżem Pana, odczytali kapłani.
Najbardziej uroczystym momentem Liturgii Wielkiego Piątku była adoracja Krzyża - znaku zwycięstwa Chrystusa i naszego zbawienia. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż został uroczyście wniesiony do świątyni. Ks. Robert, który przewodniczył Liturgii, z wielką czcią stopniowo odsłaniał ramiona Krzyża, trzykrotnie intonując wezwanie: "Oto drzewo Krzyża, na którym zawisło Zbawienie świata", wszyscy odpowiadali: "Pójdźmy z pokłonem", po czym rozpoczęła się adoracja.
Po uczczeniu Krzyża Ciało Pańskie zostało przeniesione z ciemnicy i rozpoczął się obrzęd Komunii Świętej. Liturgia Wielkiego Piątku prowadzi od adoracji Krzyża do zjednoczenia z Chrystusem w Komunii Świętej, ukazując w ten sposób, że istnieje ścisły związek pomiędzy ofiarą Chrystusa na Krzyżu a Eucharystią.
Na zakończenie Liturgii, przy wtórze kołatek, Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym welonem - symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa, został przeniesiony do Grobu Pańskiego w Kaplicy Kochanowskich. Adoracja przy Grobie Pańskim trwała do godziny 22:00.
Zdjęcia
