Wszystkim nam potrzeba wytrwałości i cierpliwości. Nie zawsze od razu widzimy efekty naszej pracy i dostrzegamy rezultaty działalności apostolskiej. Bywa, że się zniechęcamy, rezygnujemy, odpuszczamy.
Tymczasem w królestwie Bożym obowiązuje "prawo ziarna". "Kto inny sieje, kto inny podlewa, kto inny zbiera, a Bóg daje wzrost" (por. 1Kor 3,6). Razem z pszenicą wzrasta i chwast. Muszą razem rosnąć do żniwa. Tymczasem widzimy, że zło jest krzykliwe, narzucające się, dysponujące wielką siłą. Pan Jezus wcale tego nie ukrywał przed swoimi uczniami, mówiąc: "[...] podniosą na was ręce i będą was prześladować. [...] Będzie to dla was sposobność do składania świadectwa" (Ewangelia). W dniu dzisiejszym przez czyn, słowo i modlitwę pamiętajmy o prześladowanych chrześcijanach.
Jesteśmy niecierpliwi. To jedna z cech współczesnego człowieka. Przyjdzie jednak dzień Pański, gdy Pan "będzie sądził świat sprawiedliwie" (psalm). Chrześcijanin musi aktywnie oczekiwać na powtórne przyjście Jezusa, aby "przez swoją wytrwałość" ocalić własne życie (Ewangelia). Lubimy spektakularne akcje, ale ważniejsze jest codzienne, wytrwałe życie wartościami ewangelicznymi. "Sami wiecie, jak należy nas naśladować" - pisze św. Paweł. Jednocześnie zachęca, abyśmy w Chrystusie "pracując ze spokojem, własny chleb jedli" (II czytanie).
Zakończmy radą św. Bernarda z Clairvaux: "Wytrwałość w naszym postępowaniu jest obrazem wieczności Bożej, jak On jest wieczny, tak my mamy być niezmienni na tym świecie, naśladując Jego niezmienność na miarę naszej możliwości".
